مراحل  اجرایی ساختمانهای فلزی ساده

مقدمه :

اولين موردي كه در ساختن هر سازه اي مورد توجه است خاكبرداري محل براي رسيدن به محل خاك دِج و براي ساخت فونواسيون سازه و سپس تعيين جاهاي پي ها روي زمين و سپس اجراي پي ها
مي باشد . پي هاي زمين همانند پايه هاي ساختمان است كه كل بار ساختمان توسط ستونها به آنها منتقل شده و ساختمان روي زمين محكم مي ماند . به علت اينكه بار ساختمان زياد است پس نيروهاي وارده به طبع زياد بوده و بايد پي ها داراي ساختاري باشند كه هم بتوانند نيروهاي فشاري و هم كششي را تحمل نمايند ولي چون بتن داراي مقاومت فشاري زيادي است پس مي تواند نيروي فشاري وارده از طرف ساختمان را تحمل نمايد ولي در عوض مقاومت كششي آن مانند كليه مصالح ساكم است بهمين دليل در قطعات بتني در ناحيه اي كه الياف بتن تحت تاثير نيروي كششي مي باشد ميله گردهاي فولادي قرار مي دهند تا نيروي كششي را تحمل كند. در پي هاي متقه اي الياف نزديكتر به زمين تحت تاثير بيشترين نيروي كششي واقع مي شوند بهمين علت يك شبكه از ميله گرد در پائين پي قرار
مي دهند.

مقدمه :

اولين موردي كه در ساختن هر سازه اي مورد توجه است خاكبرداري محل براي رسيدن به محل خاك دِج و براي ساخت فونواسيون سازه و سپس تعيين جاهاي پي ها روي زمين و سپس اجراي پي ها
مي باشد . پي هاي زمين همانند پايه هاي ساختمان است كه كل بار ساختمان توسط ستونها به آنها منتقل شده و ساختمان روي زمين محكم مي ماند . به علت اينكه بار ساختمان زياد است پس نيروهاي وارده به طبع زياد بوده و بايد پي ها داراي ساختاري باشند كه هم بتوانند نيروهاي فشاري و هم كششي را تحمل نمايند ولي چون بتن داراي مقاومت فشاري زيادي است پس مي تواند نيروي فشاري وارده از طرف ساختمان را تحمل نمايد ولي در عوض مقاومت كششي آن مانند كليه مصالح ساكم است بهمين دليل در قطعات بتني در ناحيه اي كه الياف بتن تحت تاثير نيروي كششي مي باشد ميله گردهاي فولادي قرار مي دهند تا نيروي كششي را تحمل كند. در پي هاي متقه اي الياف نزديكتر به زمين تحت تاثير بيشترين نيروي كششي واقع مي شوند بهمين علت يك شبكه از ميله گرد در پائين پي قرار
مي دهند.

قطر ميله گرد و فاصله آنها از يكديگر بوسيله محاسبه بد ست مي آيد ولي حداقل قطر آرماتور بكار رفته در شبكه زير پي 10 ميليمتر و حداكثر فاصله آنها از يكديگر 10 سانتي متر مي باشد . البته در پي هائيكه بعلت نزديكي به همديگر تداخل كرده و دو يا چند ستون روي يك پي نقطه اي واقع مي شود . علاوه بر يك شبكه ميله گرد در پائين يك شبكه ميله گرد هم در بالا در حدود 5 سانتي متري الياف فوقاني پي نقطه اي قرار مي دهند.

در ساختمانهاي فلزي و بتني كه اغلب از پي هاي نقطه اي استفاده مي شود ، براي آنكه نيروهاي وارده مانند باد ، زلزله ، و نشستهاي طبيعي ، ساختمان بطور يكنواخت بين تمام پي ها تقسيم شود ، آنها را با تيرهاي بتني بهمديگر متصل مي نمايند به اين تيرها شناز مي گويند.

تمام پي هاي نقطه اي بايد حداقل از سه طرف بوسيله ي شناژ بهمديگر متصل باشند. تعداد و قطر ميله گردهاي شناژ بوسيله محاسبه بدست مي آيد. ولي كليه شناژ ها بايد حداقل به 4 عدد ميله گرد سراسري نمره 14 ( T 14  ) مجهز باشند. اين ميله گردهاي طولي بايد بوسيله ميله گردهاي عرضي كه به آنها خاموت مي گويند بهمديگر بسته شوند . قطر ميله گردهاي عرضي حداقل 6 ميلي متر است كه حداقل تعداد آن ها بايد در هر متر 4 عدد باشد. و اگر حد جاري شدن فولاد بالا باشد ، مي توان از ميله گرد نمره 5 استفاده نمود . شبكه ميله گرد در خارج قالب بافته شده و بعد از قالب چيني در محل خود قرار مي گيرد. محل برخورد كليه آهنهاي طولي و عرضي بايد بوسيله سيمهاي آرماتوربندي بهمديگر بسته شود. كه در صفحه بعد نشان داده شده ،

فقط ممكن است طبق محاسبه مجبور باشيم در ناحيه فشاري هم ميله گرد اضافه كنيم . بعد از قالب بندي اگر قالب بندي از ملات گل استفاده شود بايد يك ورقه نايلون گذاشته شود تا آجر ، آب بتن را نمكد و به آن نچسبد.

آهن هاي بولت بايد تقريباً تا روي شبكه كف پي ادامه داشته باشد ، فاصله شبكه كف پي تا روي بتن مگر در حدود 5/2 تا 3 سانتي متر است.

اگر پي نقطه اي به صورت شبيدار اجراء گردد حداقل ضخامت آن در لبه ي شالوده 15 سانتي متر و حداقل ضخامت آن در كنار ستون 30 سانتي متر است .

حداقل فاصله شبكه ميله گرد زيرين شالوده منفرد از زمين 6 سانتي متر است و اگر از بتن مگر استفاده شود 3 سانتي متر مي باشد حداقل تعداد ميله گرد هاي شناژ 4 عدد 14  T ( نمره 14 ) مي باشد و حداقل قطر تنگها 6 يا 5 ميلي متر و در هر متر 4 عدد مي باشد و حداقل ضخامت شناژ 30 سانتي متر است.

حداقل فاصله آرماتورهاي كف پي از همديگر 10 سانتي متر است و بايد حداقل از ميله گرد 10    T
 ( نمره10 ) استفاده شود . آرماتورهاي كف پي بايد در دو جهت در تمام بعد شالوده ادامه يابد و اگر بعد شالوده بيش از 3 متر باشد مي توان آنها را يك در ميان به اندازه ي 20 درصد بعد شالوده كوتاهتر انتخاب نمود.

اتصال ستون به فونداسيون :

در اتصال ستون به پي زير هر ستون صفحه فلزي قرار مي دهند ابعاد و قطر اين صفحات بوسيله محاسبه بدست مي آيد . ابعاد صفحات بايد به طوري باشد كه ستون و كليه اتصالات آن مانند نبشي ها و صفحه هاي لچكي و غيره در صفحه قرار گيرد ( براي ستونهاي معمولي 50 × 50 سانتي متر كافي است ) براي آنكه مُمانهاي پاي ستون شديد تر است براي محكم كردن صفحه از چهار ميله گرد كه به آن ها بولت مي گويند به فونداسيون متصل مي گردد . در ساختمانهاي كوتاه ( دو تا سه طبقه ) اتصال صفحه ستون به بولت با جوش اشكالي ندارد ولي در ساختمانهاي بلند اين اتصال بايد حتماً بوسيله مهره باشد.

در اتصال ستون ها را با صفحه زير ستون بايد كنترل كرده تا در موقع تصب روي صفحه زير ستون كليه نقاط آن با صفحه زير ستون مماس باشد و كجي و يا برجستگي موضعي نداشته باشد زيرا در اين صورت نقاط برجسته به يك طرف نيرو وارد كرده و ممكن است در پاي ستون نيروهاي ناخواسته ايجاد شود براي برطرف كردن اين برجستگي ها مي توان با سنگ زدن آنها را مسطح كرد.

در ايران اغلب مهندسين محاسب اتصال ستون به صفحه زير ستون را مطابق شكل با چهار عدد نبشي 10 يا 12 پيشنهاد مي نمايند اين اتصال براي ساختمانهاي كوتاه ( 4 تا 5 طبقه ) مناسب است . ولي براي ساختمانهاي بلندتر كه مماسهاي پاي ستون شديدتر است ، براي اتصال ستون به صفحه زير ستون بايد طرحهاي ديگري را مورد استفاده قرار داد ، و بايد بيشتر از صفحات لچكي استفاده نمود و ابعاد صفحات موجود در بازار ايران اغلب 2 × 1 و يا 6 × 5/1 متر است بهر حال طول و عرض صفحات بايد طوري باشد كه ستون و كليه قطعات اتصال آن در صفحه قرار گيرد . براي زير ستون صفحه دو تكه و جوشي پيشنهاد نمي گيرد. قطر سوراخ محل عبور بولت در حدود يك ميلي متر بيشتر از قطر بولت و فاصله محليط سوراخ تا 5 سانتي متر است و ضخامت صفحه هم نبايد از 10 ميلي متر كمتر باشد

در سالهاي گذشته ستون ساختمانها را از پروفيلهاي قوطي كه به شكل مربع بودند و يا از دو تا پروفيل unp كه به هم متصل بودند استفاده مي كردند ولي اكنون از دو تا پروفيل I كه يا به صورت چسبيده به هم بوسيله جوش يا دو تا پروفيل را جدا از هم كه توسط ورقهاي به نام تسمه به هم متصل شده اند ، استفاده مي شود.

فاصله اي بين تيرها و ضخامت ورقها و بُعد جوش هم توسط محاسب ، محاسبه شده و بعد اين ستونها اجرا مي شوند.

البته به جز نيروهاي خارج از محوري كه در پاي ستون همان ايجاد مي كند . نيروهاي ديگري نيز وجود دارد كه در پاي ستون ايجاد ممانهاي شديد مي نمايد نيروهاي با دو زلزله و غيره . بهمين دليل در پاي ستون و كليه گره ها و  ( محل عبور تيرها ) دتايل مخصوصي اجرا مي نمايد.

بدين طريق كه براي اتصال تيرآهن هاي ستون به يكديگر بجاي تسمه از صحفه اي كه به آن ورق بست مي گويند استفاده مي شود.ابعاد ورق بست بوسيله محاسبه بدست مي آيد ولي پهناي آن در حدود پشت تا پشت ستون است ( قدري كمتر براي جوشكاري ) و بلندي آن در حدود 50 سانتي متر و ضخامت آن در حدود 10 الي 12 ميلي متر مي باشد.

با توجه به اينكه بطور معمول پي نقطه اي در حدود 80 تا 100 سانتي متر و ضخامت شناژ در حدود 40 سانتي متر مي باشد و بدين ترتيب در حدود 50 تا 60 سانتي متر اختلاف ضخامت دارند. اعلب مهندسين محاسب اين اختلاف ارتفاع را از پائين در نظر گرفته و محل اتصال شناژ به پي نقطه اي را بالاترين سطح پي نقطه اي پيشنهاد مي نمايند ، زيرا چنين فرض مي كنند كه از اين نقطه سريع تر نيروهاي پاي ستون به نقاط ديگر منتقل مي گردد ولي اين كار از لحاظ اجراء با اشكال روبرو مي شود زيرا اگر گودبرداري را تا روي پي انجام دهيم و محل پي هاي نقطه اي و شناژها را در زمين گود كنيم
مي توانيم محل پي ها را بيشتر و شناژها را كمتر خاكبرداري نموده در نتيجه اتصال شناژ به پي نقطه اي مي تواند در بالاترين سطح باشد ولي با توجه به اينكه در اغلب ساختمانها گودبرداري تا زير پي انجام مي شود . لذا شناژ و پي نقطه اي از زير هم سطح بوده و از بالا داراي اختلاف سطح مي باشند در اين صورت بهتر است اين اختلاف ارتفاع با شيب 45 درجه از پي نقطه اي به شناژ برسد البته در اين حالت مقدار بتن مصرفي قدري بيشتر از مقدار پيش بيني شده است .

براي اينكه نيروهاي وارده به ساختمان مانند نشست در اثر وزن و يا نيروهاي جانبي مانند باد و زلزله به طور يكنواخت در تمام نقاط ساختمان پخش گردد كليه پي هاي ساختمان را بوسيله شناژ بهمديگر متصل مي كنند حداقل پهناي شناژ مساوي ضخامت ديوار روي آن است و ارتفاع شناژ در حدود 40 سانتي متر و يا مساوي پهناي آن مي باشد. شناژ بايد حداقل به چهار عدد ميله گرد 14 سراسري مسطح باشد. ميله گردهاي سراسري بايد بوسيله خامدت ها بهمديگر بسته شوند حداقل قطر ميله گردهاي عرضي يا خاموتها 5 يا 6 ميلي متر است اجراي شناژ در مناطق زلزله خيز ايران ضروري است.

در مناطق زلزله خيز شناژهاي افقي طبقات بايد بوسيله شناژهاي عمودي بهمديگر متصل گردند . اين شناژهاي عمودي در كنج اطاقها كه داراي زاويه 90 درجه مي باشند از اهميت بيشتري برخوردار است و بايد دقت اجراء گردد . زيرا اين كنجها از آسيب پذيرترين نقاط ساختمان است. شناژهاي عمودي بايد حداقل به 4 عدد ميله گرد نمره 14 مجهز بوده و اين ميله گردها بوسيله آهنهاي عرضي به همديگر متصل گردد.

بهتر است شناژهاي عمودي در فاصله دو سقف بوسيله آهنهاي دوخت افقي حداقل در دو نقطه به ديوار مجاور بسته شود ( تقريباً هر متر طول يك عدد آهن دوخت ) قطر اين مسله گردها در نواحي با خطر زلزله متوسط 14 و در نواحي با خطر زلزله زياد 15 يا 20 ميلي متر مي باشد.

در هر حال قطر كليه آهنهاي مصرفي در شناژهاي عمودي و افقي و آهنهاي دوخت بوسيله ي محاسبه تعيين مي گردد.

سطح مقطع شناژهاي عمودي در حدود 40 × 40 سانتي متر مي باشد.

شناژهاي عمودي علاوه بر كنجها در طول ديوارهاي آجري نيز با فاصله حدود 5/3 متر بايد تكرار شوند . در ساختمانهاي يك طبقه و يا چند طبقه ميله گردهاي شناژ عمودي بايد از پائين در فونواسيون و از بالا به شناژهاي افقي بالا مهار شود و با توجه به اينكه شناژ عمودي طبقات مختلف در چند مرحله اجرا مي شود . هر بار بايد براي شناژ طبقه بالاتر در شناژ پائين آهنهاي ريشه  پيش بيني گردد . طول ريشه در حدود 50 سانتي متر مي باشد بهتر است اين شناژ نيز بوسيله آهنهاي دوخت افقي به ديوار مجاور خود بسته شود اين آهنهاي دوخت به فاصله هر يك متر كافي است ( در طول دو سقف در دو محل ) يكي از بعدهاي شناژ عمودي مساوي ضخامت ديواري است كه شناژ عمودي در آن ساخته مي شود و بعد ديگر آن در حدود 40 سانتي متر است.

بهتر است در طول ديوار در محلي كه شناژ عمودي در آن واقع مي شود در چند طبقه سرآجرها به صورت هشته گير در حدود 2 يا 3 سانتي متر بيرون گذاشته شود تا ايت هشته گيرها در داخل بتن شناژ عمودي قرار گيرد.

اتصال سرپلها به روي ديوار :

در ساختمانهاي بنايي  بهتر است زير سرپلهاي اصلي يك بالشتك بتني قرار دهيم اين بالشتك بايد به صفحه اي مانند صفحه ي زير ستون باشد تا بتوانيم پل را به آن جوش بدهيم اين جوشكاري در هنگام وقوع زلزله مانع سقوط سقف مي گردد يا مي توانيم بجاي آن از يك قطعه سر تير آهن به طول 15 تا 25 سانتي متر استفاده نمائيم بهتر است در نزديكي كف اين بالشتك يك شبكه ميله گرد 10 يا 12 ميلي متري گذاشته شود. «« اگر در ساختمان شناژ افقي فوقاني اجرا شود ، اجراي بالشتك بتني
لازم نيست »»

سقف :

سقف بعد از ساختن ديوارهاي ساختمان و گذاشتن ستون و تير تا ارتفاع معين كه بيشتر 280 سانتي متر است زمان گذاشتن سقف روي ساختمان است در قديم از سقفهاي طاق ضربي استفاده مي شد. ولي حالا علاوه بر سقفهاي طاق ضربي ، سقفهاي تيرچه بلوك نيز ارا مي شوند.

اجزاي تشكيل دهنده سقفهاي تيرچه بلوك عبارتند از تيرچه ، بلوك ، ميله گردهاي مصرفي ، بتن بالا يا بتن درجا كه در بالاي سقف قرار گرفته و موجب اتصال تيرچه ها به همديگر و يكپارچه كار كردن آنها مي گردد . البته بتن در قسمت فشاري سقف قرار دارد.

سقف تيرچه بلوك :

از آنجا كه كليه مصالح ساختماني بجز فولاد بهيچ وجه نيروهاي كششي را تحمل نمي كنند در اين صورت وجود بتن در منطقه اي كشش علاوه بر آنكه كمكي به تحمل نيروهاي وارده نمي نمايد بلكه يار مرده سقف يا دال را بالا مي برد كه براي تحمل آن ناگريز از بكار بردن فولاد بيشتر هستيم بدين لحاظ در سقف هاي تيرچه بلوك بتن ناحيه كشش حذف شده است و فقط آن مقدار بتن كه بايد فولادهاي كششي را در خود جاي دهد. نگهداري مي شود. حذف بتن كششي در سقفهاي تيرچه بلوك كه بوسيله بلوك جايگزين مي شوند.

سبب گرديده است اين نوع سقفها از لحاظ اقتصادي بيشتر مقرون به صرفه باشد و در نتيجه روز به روز بيشتر مورد استفاده قرار مي گيرد.

« سقف تيرچه بلوك عبارت است از تعدادي تير T شكل كه كنار هم قرار گرفته اند »

رايج ترين نوع تيرچه كه در ايران مورد مصرف دارد و اكثر قريب به اتفاق مهندسين ايراني از آن استفاده مي كنند تيرچه با خرپا مي باشد اين نوع تيرچه ها تشكيل شده است از خرپا كه اغلب از ميله گرد ساخته مي شود و بتن پاشنه و اگر براي ريختن بتن از قالب سفالي استفاده شود به آن تيرچه با كفشك گفته مي شود .تيرچه پيش فشرده نيز در بعضي از ساختمانها مورد استفاده قرار مي گيرد. ميله گرد بكار رفته در اين نوع تيرچه ها با حد رواني بالا بوده و در ساختن اين نوع تيرچه ها قبل از آنكه بتن ريزي تيرچه انجام شود ميله گردهاي بكار برده در تيرچه را تحت كشش قرار مي دهند و آنگاه بتن ريزي تيرچه را انجام داده و پس از سخت شدن ميله گردها را آزاد مي نمايند و بدين وسيله بتن تيرچه قبل از بارگذاري تحت فشار قرار مي گيرد.

اجزاي تشكيل دهنده خرپاي تيرچه عبارتند از ميله گرد بالا ، ميله گرد مارپيچ يا ميله گرد عرضي آهن پائين يا ميله گردهاي كششي ، ميله گردهاي بالا به منزله عضو بالاي خرپا بوده و قطر آن نبايد از 6 ميلي متر كمتر و از 12 ميلي متر بيشتر باشد ارتفاع خرپاي تيرچه بايد به اندازه اي باشد كه ميله گرد بالا قدري بالاتر از سطح بلوك قرار گرفته و در بتن پوششي قرار گيرد ميله گرد عرضي عضو مورب خرپا را تامين مي نمايد و نيروهاي برشي سقف را تحمل مي كند.

حداقل سطح ميله گردهاي عرضي نبايد از BW t × 0015 / 0 كمتر باشد كه در آن BW عرض جان و t فاصله دو ميله گرد عرضي مقوايي از همديگر است. زاويه ميله گردهاي عرضي با آهن پائين بين 30 تا 45 درجه مي باشد . قطر آهن عرضي بين 5 تا 10 ميلي متر است حداكثر فاصله ميله گردهاي عرضي از يكديگر 20 سانتي متر مي باشد . آهن پائين يا ميله گردهاي كششي ممانهاي مثبت وسط دهانه را تحمل مي كنند.

حداقل تعداد ميله گردهاي پائين كه سر تا سر طول تيرچه را طي مي كند دو عدد است و قطر آن نبايد از 5 ميلي متر كمتر و از 15 ميلي متر بيشتر باشد . حداقل سطح مقطع ميله گردهاي كششي براي فولاد ميلي كه حد جاري شدن آن پائين است 0025 / 0 و فولاد رهايي كه حد جاري شدن آن بالا است ، 0015/0 سطح مقطع جان تير مي باشد و حداكثر سطح مقطع آن نبايد 5/2 درصد سطح مقطع جان تير بيشتر باشد .

بلوك قطعه ايي است سفالي يا بتني كه بين تيرچه ها قرار گرفته و هيچ نوع باري را تحمل نمي كند و فقط بمنزله قالب بندي بتن بالا و همچنين قال بندي گونه هاي جان تير T شكل براي بتن در جا مي باشد.

وزن بلوك سفالي در حدود 7 تا 15 كيلوگرم و وزن بلوك بتني در حدود 15 تا 20 كيلوگرم مي باشد در هر حال وزن بلوك بايد به اندازه اي باشد كه يك كارگر بتواند به راحتي آن را جابجا نمايد. سطح بالايي بلوك قالب بتن بالا را تامين مي نمايد و سطح زيرين آن براي گچ و خاك و سفيد كاري اطاقها مي باشد و سطوح اطراف قالب جان تير T شكل بتن در جا مي باشد . خاصيت مكندگي بلوك نبايد از 20 درصد بيشتر و از 13 درصد كمتر باشد زيرا در غير اينصورت يا كليه آب ملات را مكيده و آن را فاسد مي نمايد و يا تمايلي به مكيدن آب ملات نداشته در نتيجه گچ و خاك و سفيدكاري به آن نمي چسبد و طبله ي كند. مصالح مصرفي براي تهيه بلوك مي تواند از يونوليت يا مقوا و غيره باشد ولي چنين بلوكهايي در

ايران رايج نيست و بيشتر از بلوك سفالي يا بتني استفاده مي شود.

حداكثر فاصله دو تيرچه نبايد از 75 سانتي متر بيشتر باشد ولي اغلب قريب به اتفاق مهندسين ايراني فاصله دو تيرچه را 50 سانتي متر محاسبه مي نمايند بهمين دليل كليه بلوكهايي كه در بازار ايران موجود است 40 سانتي متر مي باشد حداقل ضخامت سقف اگر تكيه گاه تيرچه را ساده محاسبه نمائيم
 ----- دهانه مي باشد و اگر تكيه گاه را گيردار يا نيمه گيردار محاسبه كنيم مي توانيم ضخامت سقف را تا ---- دهانه نيز اجرا نمائي

براي بارهاي يكنواخت و بارهاي استاتيك ، سقف جديد بلوك مناسب مي باشد ولي براي بارهاي ديناميك و بارهاي متمركز مانند پاركينگ و غيره نبايد از سقف تيرچه بلوك استفاده نمود. حداكثر تا دهانه 8 متر را براي سقفهاي تيرچه بلوك مجاز دانسته اند ولي عملاً بهتر است از دهانه هاي 5/6 متر بيشتر با سقفهاي تيرچه بلوك پوشيده نشود.

حال بعد از گذاشتن تيرچه ها در فواصل مشخص خود ، براي اينكه تيرچه ها آنچنان به جايي محكم نشده اند ، پس نمي توانند وزن تمام بلوك ها و افرادي كه روي آنها كار خواهند كرد را تحمل كنند بنابراين زير تيرچه ها را شمع كوبي مي كنند تا تيرچه ها در سر جاي خود محكم باشند.

اگر دهانه سقفي بيش از سه متر باشد بايد در موقع چيدن بلوك درست وسط دهانه عمود بر جهت تيرچه ها فاصله اي در حدود 10 سانتي متر ايجاد نمود به اين فاصله كلاف عرضي مي گويند و در اين

محل بايد دو عدد ميله گرد حداقل به قطر 16 ميلي متر يكي در بالا و يكي در پائين قرار داد ميله گرد بالا به آهن بالاي تيرچه و ميله گرد پائين به مارپيچ تيرچه بسته مي شود. در موقع بتن ريزي اين فضا كه عمود بر جهت تيرچه ها مي باشد از بتن پوشيده و مانند تيري كمر تيرچه ها را نگه مي دارد . اگر دهانه اي از 5/4 متر بيشتر باشد در كلاف عرضي بايد گذاشته شود.

براي جلوگيري از ورود بتن به داخل بلوك ها در هنگام بتن ريزي بلوكهايي را كه در بين آنها بنا به دلايل ياد شده فاصله وجود دارد با دو غاب گچ پر مي نمايند همانند شكل سپس آنها را در جاي خود گذاشته و شروع به بافتن ميله گرد ها مي كند.

بعد از چيدن تيرچه و بلوك روي سقف ميله گردهاي حرارتي را مي چينند قطر ميله گرد حرارتي حداقل 6 ميلي متر و فاصله آنها از يكديگر حداكثر 30 سانتي متر و جهت آنها عمود بر ميله گرد بالاي تيرچه مي باشد . اگر از تيرچه پيش فشرده استفاده شود بايد ميله گرد حرارتي حتماً در دو جهت چپ و راست چيده شود. بايد تيرچه هاي دو طرف يك پل طوري چيده شود كه آهن بالاي آنها مقابل همديگر واقع گردد تا گذاشتن ميله گرد ممان منفي مسير باشد و اگر تيرچه هاي دو طرف يك پل مقابل همديگر قرار نگرفت بايد براي هر تيرچه يك ميله گرد جدا بطول 2 متر ( تقريباً 5/1 دهانه ) طوري روي تيرچه قرار دهند كه حداقل 78 سانتي متر آن داخل بتن دهانه مقابل قرار گيرد سپس آهنهاي قلاب را قرار
مي دهند اين آهنها از روي پل شروع شه و با زاويه 45 خم مي گردد تا به كف تيرچه برسد و در حدود 40 تا 50 سانتي متري نيز روي تيرچه ادامه پيدا مي كند اگر براي آهن قلاب و آهن ممان منفي از ميله

گرد ساده استفاده شود بايد به قلاب ختم گردد و اگر از آهن آجدار استفاده شود بايد به گونيا ختم شود . با توجه به اينكه تيرچه ها به تكيه گاه ساده محاسبه مي شوند ، طبق محاسبه هيچ گونه مماني را در تكيه گاه تحمل نمي كنند و در آن نقطه احتياج به فولاد ندارند ولي عملاً براي ممان هاي احتمالي مخصوصاً براي مقابله با نيروي زلزله در تكيه گاهها از ميله گردهاي ممان منفي و قلاب استفاده
مي نمايند و براي كنش هاي حاصل از افت حرارتي از ميله گردهاي حرارتي استفاده مي گردد.

ضخامت بتن پوشش حداقل 5 سانتي متر يا 2/1 فاصله محور تا محور تيرچه ها مي باشد. با توجه به اينكه بتن پوششي در ناحيه فشار قرار دارد و هيچگونه كششي را تحمل نمي كند پس به هيچ گونه ميله گردي احتياج ندارد.

اگر ميله گرد بالاي تيرچه طوري واقع نشود كه قدري بالاتر از سطح بلوك در بتن پوشش قرار گيرد مي توان از آن بجاي ميله گرد حرارتي استفاده نمود.

ميله گردهاي حرارتي بايد 2 سانتي متر پائين تر از سطح فوقاني بتن پوشش قرار گيرند

عيار بتن روي بلوك 300 تا 350 كيلوگرم سيمان در متر مكعب شن و ماسه مي باشد و ضخامت آن در روي بلوك 5 سانتي متر است براي راحتي اگر جلوي دست بنا كه مشغول پهن كردن بتن روي بلوك مي باشد يك عدد آجر فشاري كه معمولاً ضخامت آن 5 سانتي متر است قرار دهند كنترل ضخامت بتن روي بلوك آسانتر مي شود بتن روي تيرچه كه در فاصله دو بلوك قرار مي گيرد بايد كاملاً تو پر بوده و كرمو نباشد . بهمين لحاظ در حين بتن ريزي بايد آن را با سرتير چوبي نازكي كوبيده و يا با ويبراتور لرزانيد ، ويبره كردن بيش از حد بتن باعث تفكيك اجزاي آن مي شود.